woensdag 4 maart 2015

Leg je schuld maar bij Jezus neer

Het is wat mij betreft al bedtijd, als de deurbel die zondagavond nog gaat. Verbaasd maar nieuwsgierig open ik de voordeur. Een beetje aarzelend, want ik loop al in mijn badjas. Ik ben zo ontzettend moe en wil lekker op tijd het bed in.
Peter staat voor de deur. Peter, misschien ken je hem nog van eerdere blogs. De man die Vera's vertrouwen heeft. Clubleider en onze vriend. Aan hem vertelde ze het eerst dat ze lesbi is.
Zwijgend laat ik hem binnen.
"Tja, als ze mijn sms-jes niet beantwoord en de telefoon wegdrukt, kom ik maar even."
Ik zie Vera toch wel een beetje schrikken. Peter, duidelijk en direct als altijd valt direct met de deur in huis. Nog voor hij op de bank neerploft, begint hij te praten. Ik trek me terug. Ga wat achter in de kamer zitten, niet zichtbaar, niet hoorbaar. Naar bed? Geen denken aan!


Peter gaat behoorlijk te keer. Angstvallig houd ik mijn dochter in de gaten. Maar ik zie dat ze het aan kan. Misschien is dit dus wat ze nodig heeft?
"Zit jij nu een beetje zielig te doen. Mijn telefoontjes wegdrukken. Maar zo makkelijk kom je niet van je af, meissie."
"Ah, je ervaart niets van God? Wat denk je nu zelf? Je bent al maanden tegen Hem in aan het gaan en nu je eindelijk luistert, moet Hij maar direct weer voor je klaar staan en je geven wat je wilt?"
Zo hé, die hakt er in. Ik weet nu zelfs nog woordelijk hoe hij het zei. Kom op, denk ik bij mezelf. Mag ze alsjeblieft ook verwerken? Liefdesverdriet hebben? Rouwen?
Even denk ik er over na om hem er uit te zetten. Maar ik ken hem. En ik ken Vera ook. Vera weet wie het zegt en hoe hij het bedoelt. En ja, misschien heeft ze dit toch wel nodig??

Gelukkig, er wordt gewezen op Gods pijn als we ongehoorzaam zijn. Maar ook op de verzoening en op de verlossing door Jezus! Al pratend komt Peter er achter dat Vera bomvol schuldgevoel zit. En dat ze niet weet wat ze daar mee moet. Gelukkig is Jezus niet alleen voor de zonden, maar ook voor de schuld gestorven. Is Hij weer opgestaan, is Hem recht gedaan en door Hem mogen wij vrij tot de Vader komen. Wat een heerlijke boodschap voor mijn dochter, die daar zo mee worstelde.


Wat is het mooi dat ik haar weer zie lachen, als Peter een uur later de voordeur weer uitbonsjoerd. Nee, we hebben hem er toch niet uitgezet. We zien dat deze boodschap echt nodig was. Vera ervaart nu wat meer rust en heeft weer mogen ervaren dat ze altijd bij Jezus terecht kan. Niemand is té voor Hem. En zo stuurt God mensen naar ons toe om, waar wij het niet meer zo goed weten, raad en wijsheid te brengen. Dat geldt ook nu nog. Bij Hem mag je komen, ook jij ja, iedereen is welkom!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten