woensdag 27 maart 2013

Ik wil dood! Als het leven niet meer de moeite waard lijkt...

Wat heeft je leven nog voor nut? 
  • Als je jezelf vies vindt?
  • Als je weet dat je niet geaccepteerd gaat worden?
  • Als je jezelf niet kunt liefhebben?
  • Als je denkt dat je ouders je gaan haten?
  • Als je hen zoveel verdriet moet gaan doen?
  • Als al je gevoelens dwars tegen Gods wetten ingaan?
  • Als je jezelf nutteloos en waardeloos vindt?
Wat heeft het leven nog voor nut? Welk doel kan het nog hebben?

Misschien zit jij met deze vragen. Zelf zat ik er mee, vroeger. Niet  omdat ik lesbische gevoelens had, maar wel omdat ik eenzaam was. Diep van binnen voelde ik me alleen, ondanks al die mensen die bij me waren. Zelfmoordgedachten heb ik zat gehad. Maar het lef had ik niet. Gelukig maar...
En ik wist zeker dat het mijn kinderen, later, niet zou gaan gebeuren. Ik zou er altijd voor ze zijn en ze allemaal gelijke aandacht geven. Zij zouden zich niet eenzaam hoeven voelen. O mens vol hoogmoed!!!!
(Ik had een broertje die megaveel aandacht vroeg en daardoor trok ik mezelf terug in plaats van dat mijn ouders me geen aandacht gaven...)

Vera had deze zelfmoordgedachten ook. Wat heeft mijn leven nu nog voor doel?
Toen ze erachter kwam dat ze verliefd werd op meisjes was het leven voor haar niets meer waard. Ze bedacht een plannetje. De inslaappilletjes, melatonine, ging ze nep eten. Stiekem haalde ze ze weer uit de mond of nam ze ze niet. Ze bewaarde het zorgvuldig in een kastje en ging sparen. Ergens had ze gelezen dat 100 inslaappilletjes zorgen voor...

Tot ze op een avond in gesprek met Peter, de jeugdleider er achter kwam dat haar leven wel waardevol is. Dat God haar heeft gewild! Dat Hij voor haar zorgt!!
Met kracht riep God haar, door Zijn Heilige Geest terug van deze verwoestende gedachten die satan haar influisterde. En reken maar, als Gods Geest werkt, is daar geen kracht of macht tegen bestand. Ook satan niet. Die avond gaf Diezelfde Geest Vera Zijn liefde en vrede, Zijn bevestiging: je mag er zijn! Die avond gaf Vera haar hart en leven aan Hem over. Vertrouwde ze zichzelf aan Hem toe..

Luisterend naar de stem van de Goede Herder gooide ze al de zorgvuldig opgespaarde melatoninepilletjes in de kliko. God greep in. Daar ben ik Hem zo dankbaar voor. Stel je voor dat ze daar had gelegen, in bed. In slaap om nooit meer wakker te worden. Om dan later in haar dagboekje te lezen wat de rede hiervan was? Brrr, ik krijg het er koud van...
God greep ook op tijd in. Zijn tijd is de beste tijd. Vera had al bijna honderd pilletjes verzameld...

De dood is de oplossing niet, mensen. Als je worstelt met lesbische gevoelens of als je gelijkwaardige of heel andere problemen hebt, onthoudt dan één ding heel goed. Jezus wacht op je. Je bent Zijn schepping. Het enige wat je hoeft te doen is je leven aan Hem overgeven, biddend. En je toevertrouwen aan Zijn hart. Je gevoelens zijn niet zondig, het is een onderdeel van jezelf. Maar je mag wel vragen of God je er vrede over geeft. Of Hij je mensen wilt geven die van je houden en voor je kunnen zorgen, met je kunnen praten. Maar vooral: praat met Hem! Lees de Bijbel. Zijn Woord.
Weet je wat daar staat? Joh 3: 16 en 17:
 16 Want God had de wereld zo lief
dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven,
opdat iedereen die in hem gelooft
niet verloren gaat,
maar eeuwig leven heeft.
17 God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd
om een oordeel over haar te vellen,
maar om de wereld door hem te redden.

God had de wereld zó lief. Daar horen we allemaal bij. Je bent welkom bij Vader!!!!
Voor Hem ben je niet waardeloos, maar waardevol. Wat mensen ook zeggen...

1 opmerking:

  1. Wat een mooie blog zo op deze witte donderdag. Ja, jullie mogen er zijn! Wat kan er een kracht stralen uit die korte woorden/zinnen: 'God greep in'; 'Je bent welkom!' Deze dagen mogen we er aan denken dat de Heiland die 3 woordjes sprak en de grootse verandering in mensenlevens heeft gebracht: 'Het is volbracht!'

    BeantwoordenVerwijderen