vrijdag 15 februari 2013

"Die vieze homo's", zei de dominee

Vandaag een uitstapje naar het heden. Excuses voor de onderbreking in de tijd, maar het moet even. Ik moet even spuien en mijn ergenis en verdriet wegschrijven. Misschien dat het helpt en ik zometeen weer en beetje kan functioneren.

Uiteraard blijf je in deze wereld niet altijd op de toppen van geloof. Twee maanden was al erg lang. En dat ik eens naar beneden zou storten wist ik wel. Ergens moet het verwerkt worden en een plekje krijgen. Maar dat het zo zou gaan...

Vera kwam deze week uit catechisatie. Het is een goede gewoonte om daar heen te gaan.
Deze keer kwam ze een beetje verdrietig thuis en ze vertelde me de oorzaak.
Dominee had het over 'Die vieze homo's'...
Wham! Die sloeg in. Bij haar, zij is even naar het toilet gelopen tijdens de bespreking, en bij mij.

Weet je, ik weet dat er mensen zijn die iedereen over één kam scheren. Die in de bijbel lezen dat God een gruwel heeft aan 'mannen die met mannen liggen'. Maar er zijn  zo ontzettend veel mensen die daar juist tegen strijden. Die worstelen met deze gevoelens...
Daarbij vind ik dat dominee best zijn mening mag geven, maar wel gerelateerd aan Gods eigen woorden: 'Mij liefhebben en je naaste als jezelf'. De rest vertelt hij maar tegen zijn vrouw...

Ik zie alle mensen die op mijn pad komen als mijn naaste. Dus hoe dan ook, al leven ze in zonde, al hebben ze te maken met psychische stoornissen of al zijn ze holebi (homo, lesbi, bi-seksueel) toch is het onze roeping deze mensen lief te hebben en voor ze te zorgen. Iets naar hen uit te dragen van het evangelie en de liefde van Christus.

Hierin is onze de dominee ontzettend gefaald. Niet alleen tegenover Vera, ook tegenover iedereen die luisterde en de opdracht krijgt hun naaste lief te hebben. De pijn en verdriet die ik hierbij voel, maken dat ik even naar dominee kijk als de dominee, ipv mijn dominee. Het zal wel heel lastig worden de komende tijd, naar hem te luisteren als zijnde een dienaar van God. Ik moet er maar veel aan denken dat deze man ook maar een mens is. En... nog een jaartje, dan gaat-ie met de kerkelijke vut.

Het deed mij keihard van de bergtop stuiteren, tot bijna onderaan toe.

Zojuist gingen we naar de huisarts, Vera en ik. Vera heeft ontzettend veel last van de menstruatie. De dokter schrijft de pil voor. In één adem noemt hij de voordelen en de nadelen. En vooral wat je moet doen als je hem vergeten bent en toch sex hebt gehad. Dat het een voorbehoedsmiddel is en dat je het dus wel in moet nemen. En anders, zo zei hij, staat in de gebruiksaanwijzing wat je verder kunt doen.
Wham!

Tuurlijk loop ik erg achter. Tuurlijk ben ik de ouderwetse moeder die haar kinderen voorhoudt dat sex voor het huwelijk niet is wat God wil. Maar nu dit allemaal keurig door deze, voor zover ik weet, christenarts wordt voorgekauwd, geherkauwd lijkt het, nu rol ik de hele berg af. Ik lig plat op mijn rug op de grond en het voelt als nat gras: koud, eenzaam, verdrietig en alleen.
Hier kwamen we niet voor dokter, u praat voor uw beurt. Ik vertel hem dat het medicijn als voorbehoedsmiddel nog niet van toepassing is. NOG niet zeg ik. Flapt er zo uit. Nog niet...
Ik zak dieper dan diep door eigen woordkeuze. Nog niet? Nooit! Nu niet, nooit gewoon. Opeens realiseer ik me dat weer...

Deze voor mij zulke grote dingen kwamen zo ontzettend hard binnen. Ik kan alleen nog maar janken. Wat is het heerlijk even dit blogje te schrijven, dat er mensen zijn die meelezen. Omdat ik verder ook nergens terecht kan en van Vera absoluut niet met de dominee mag gaan praten. Stel je voor dat hij een link legt?
Ach, ik heb er niet eens de moed en energie voor. Laat me maar even liggen in het natte gras.

10 opmerkingen:

  1. Mijn hart heeft met jullie mee gelezen.
    "Vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen"
    ... ik zoek nog even naar woorden ...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Komt keihard aan. Vind het ook heel dom want als dominee weet je dat iemand van de jongeren misschien een andere geaardheid heeft. Daar hoor je rekening mee te houden. Het spijt me zo voor jou en Eva. Ik kom jullie allebei even digitaal knuffelen. En wat Kleinood hierboven zegt: misschien lukt dat later. Dat vergeef het hen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De uitspraak van de dominee vind ik absoluut onwaardig voor een mens die de Liefde van God moet helpen uitdragen, en inderdaad heel erg dom voor een man die met jonge mensen werkt. Hij toont zich een mens met respectloze en liefdeloze opvattingen (en allemaal dragen we wel eens respectloze en liefdeloze stemmetjes mee). Als je dit kunt zien als zijn eigen menselijke gebrekkigheid - want dat is het, hoe pijnlijk het ook bij jullie aankomt, en het was niet persoonlijk naar jullie gericht - dan kun je voelen of je dit kan vergeven, dat wil ook zeggen: het bij hem laten. Dit maakt het voor jullie lichter, want dit zijn zijn opvattingen en die hoeven jullie niet te dragen! Het zal misschien heel moeilijk worden hem nog als dominee te zien, ook pijnlijk, maar terecht.

    De huisarts heeft uitgelegd hoe het medicijn werkt en als arts houdt hij volop rekening met de realiteit en de leefwereld van (ook Christelijke) jongeren, en dat is zijn plicht als arts. Maar jij krijgt hier wel heel veel te verwerken in één keer.
    Tot slot wou ik graag dit nog meegeven: als een vrouw heel veel last heeft van menstruatie, kunnen er nog andere mogelijkheden zijn dan de pil, kleine aanpassingen in de voeding kunnen soms al veel helpen, een goede kruidenthee, kersenpitkussentjes... Lieve groet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een pijn, teleurstelling (in dienaars van God), en diep verdriet.
    Voor Vera, die er doorheen moet, en telkens zo diep geraakt wordt.
    Voor jou als moeder.. die diepe pijn om de pijn van je kind.

    Vanaf het begin lees ik vol spanning het jullie levensverhaal mee.
    De schokkende ontdekking van het dagboek (wat een intense pijn als moeder om te lezen, en dat schuldgevoel omdat je iets doet wat je net mag doen), door wat voor tijd jij, Vera, heen gegaan moet zijn. De opluchting dat je je geliefd weet door God.
    En nu dit bericht.
    Ik heb er ook even geen woorden voor.
    Het enige wat in m'n gedachten komt, is een regel uit een lied:
    'And the God of the good times is still God in the bad times, the God of the day is still God in the night'.

    'n Warme, meelevende groet voor jullie allebei,
    Petra

    ps: Dank jullie wel voor het delen van jullie blog. Het zorgt ervoor

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. sorry, ik had al op 'publiceren' geklikt, terwijl mn reactie net niet af was. Er moet staan
      'Het zorgt ervoor.. dat ik nog veel dieper betrokken ben op christenen, die deze zware last dragen.

      Verwijderen
  5. de heele wereld staat op zn kop he schattige mamaatje van me??
    in plaats van op het natte gras te liggen zweef je dus nu in de lucht :)
    samen met mij
    we gaan het wel redden hoor...!
    ik heb je vast want dat heb je vroeger ook bij mij gedaan!
    het doet pijn maar ik heb een stootkussen van mn hart gemaakt
    soms helpt dat...

    xxxxx je liefhebbende dochter vera!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een meelevende reacties waar ik me bij wil aansluiten, maar de laatste die doet et em hoor (van je dochter)! Wat een moedige meid dat ze zich niet van haar plek laat stoten maar een stootkussen van haar hart heeft gemaakt. Idd, soms helpt dat. Als het maar nier 'verhard' hoor! Wat sommige mensen (en vooral een dominee) al wel niet voor een domme en ondoordachte woorden (zacht uitgedrukt) kunnen zeggen! Laat hem ervan leren (ook dominees maken fouten) en hem zijn oprechte excuses aanbieden. Hij beseft blijkbaar onvoldoende wat woorden kunnen aanrichten en daar moet hij op gewezen worden (of niet... soms twijfel ik ook of het wel verstandig is om eerlijk te zijn, want je hoopt daarmee wel dat je er dan iets mee bereikt). Sterkte voor jullie beide:)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat erg... het deed zeer, dit te lezen... ooh wat kan je andere mensen pijn doen, door woorden. Wat erg, geen empathie, geen inlevingsvermogen, vooral geen bewogenheid. Hij zou eens moeten weten wat er allemaal wel niet speelt rond de gevoelens, identiteit, seksualiteit, relaties, emoties, etc bij mensen met homoseksuele gevoelens! Sterkte! Ik huil met je mee, en ik weet zeker, echt zeker, dat de Here Jezus hier ook om moet huilen! Dit is niet de naastenliefde waar Hij het ultieme voorbeeld van was/is! Gelukkig kunnen we bij Hem terecht he? Ook als we pijn hebben en heel hard moeten huilen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Weet je wat ik zo mooi vind? De reactie van je dochter hierboven...jullie hebben een bijzondere relatie die dwars door alle pijn heen alleen maar sterker zal worden.
    Ik leef met jullie mee...snap de diepe pijn en je verlangen om een hele poos in dat gras te blijven liggen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. jammer dat deze persoon zich uitgeeft als dominee, weet dat God een ieder lief heeft ook deze mensen. Blijf in Zijn nabijheid. Veel zegen en kracht toegewenst. Groeten van Fokko

    BeantwoordenVerwijderen