woensdag 26 juni 2013

Vriendschap

Het is allemaal een beetje dubbel. Ik heb met Noa, de vriendin die geen vriendin meer wil zijn, te doen én met Vera. Ik begrijp ze allebei en samen moeten ze er uit komen. Of vrede krijgen met de situatie dat ze alleen nog maar voor naam vriendinnen zijn...

Het laatste, daar zijn ze druk mee bezig. Noa doet haar best zo gewoon mogelijk te doen als de anderen er bij zijn, maar met een koude ondertoon. Vera probeert zichzelf te blijven, wat Noa niet altijd waardeert.
Zoals die regenjas uitlenen. Het regende knotshard en Vera had een compleet pak bij zich. Noa niets. Omdat ze echt heel ver moesten fietsen, bood Vera haar de jas aan.
Want: "Mijn jas is waterdicht, dus kun jij  mijn regenjas wel aan".
Noa keek Vera eens aan.
"Waarom doe je dit? Wat moet je van me??" zo leek ze te zeggen.
Ze had weinig keus, maar nam de regenjas aan om te gebruiken.

Ze zal van alles bedacht hebben en deed nog stugger dan stug.
Het begon de andere meiden ook op te vallen en zo kwam het gesprek op de koude vriendschap van de meiden. En ze lieten dat niet zomaar rusten, ze ondervroegen Noa alsof ze de politie zelf waren :-). Noa had het vreselijk benauwd. Wat moet ze nu?
"IK MAG HET NIET ZEGGEN!!!"
Nou ja, je weet misschien wel hoe meiden onder elkaar zijn, ze beginnen te gissen tot ze het raden.
"Ja, Vera is lesbie..."
Reactie? Wat zeggen de anderen? Ze geven Nóa een trap na:
"Wat!!!! Zo iets toevertrouwd krijgen en dan zó reageren???"
En toen schrok Noa wakker... en wat  Ta-Lien al hoopte in de reactie op onze vorige blog, gebeurde.

Voorzichtig probeert Noa het Vera te zeggen: ze weten het.
Vera had het al door: ze praatten over míj!
Gelaten haalde ze haar schouders op. Want ja, wat kan ze nu nog??

Noa en Vera praatten nog eens goed met elkaar en Noa stelde alle vragen die ze maar kon bedenken. Vera gaf zo eerlijk mogelijk antwoord. Langzaam maar zeker ging Noa het begrijpen!  Ze hoeft niet bang te zijn. Ze hoeft niet weg te kruipen voor Vera. Ze is haar vriendin en blijft haar vriendin. Een gewone vriendin, zonder verliefdheden of bijbedoelingen.  Wat een opluchting moet dat voor haar zijn geweest!
Vera en zij kijken terug op een goed gesprek met een prachtig mooi resultaat!
Verdieping van vriendschap, terug krijgen van vriendschap, wonderlijk goed!

Zo'n mooi verhaal. Vera was zo ontzettend blij!
Doet me denken aan onze hemelse Vader. Wat een blijdschap daar in de hemel als kwijtgeraakten teug komen bij Hem. Als we eindelijk leren inzien dat we mogen komen zoals we zijn. Dat Hij niets van ons vraagt, maar alleen maar geven wil. Hemelse vriendschap, dat is het mooiste wat bestaat!

1 opmerking: