Vera is een heel open meisje geworden, niet alleen naar ons, maar ook naar de mensen om haar heen.
Toch is het spannend om de clubleiding te gaan vertellen over haar wens: een avond over homoseksualiteit en een daar uit voortvloeiend doel: uit de kast komen.
De clubleiding wil meewerken aan deze avond en samen maken ze een heel goed voorbereid plan.
Bij ons in de kerk zijn er twee jongerenclubs: één van 12+ en één van 16+. Meestal blijven ze in twee groepen bij de Bijbelbespreking, na de pauze gaan ze samen.
Zo wordt ook nu besloten: de informatie over homoseksualiteit wordt apart gegeven, om op deze manier ook de kinderen te kunnen bieden waar ze aan toe zijn. De verwachting is dat de 12 jarigen minder aan kunnen over allerlei onderwerpen, dan 16 jarigen. Na de pauze zal Vera dan haar coming out doen, voor allebei de clubs.
Ze vindt het erg fijn dat er zo naar haar geluisterd wordt en ze de openheid krijgt.
Maar? Vinden de ouders van de clubleden dat ook?
Besloten wordt de ouders een mail te sturen over de avond en over het verloop van de avond. Zodat duidelijk is wat er besproken is en ouders hierover door kunnen praten met hun puber.
Ook vertelt de clubleiding over deze avond aan de jeugdouderling. Oei, zonder Vera daar in te kennen... Foutje. Gelukkig is dat helemaal uitgepraat en zijn excuses aangeboden. De jeugdouderling echter, wil dat de dominee het ook weet. Stel dat er ouders zijn die hem daarover om raad vragen, dan moet hij het toch weten. Dé dominee ja. Waarover ik eerder schreef. Wij, Vera en ik hielden ons hart vast. Maar het bleef vooral heel stil.
We leefden met elkaar toe naar deze spannende avond: 18 januari 2014. Zal het goed gaan? Zal ze geaccepteerd worden? Vera gaat de avond wél met vertrouwen tegemoet, want ze weet zich door God geaccepteerd. Wat hebben mensen daar nog aan toe te voegen??
Wat goed dat jullie een vervolg aan de blogberichten hebben gegeven. De vorige serie was niet af, al werd het op een logisch punt afgebroken. Ik ben benieuwd naar het vervolg. Het houdt een spiegel voor waarin ook ik liever niet kijk. Confronterend is het zeker, maar ook als gelovigen mogen we niet wegkijken, al is dat soms gemakkelijker. Het is moedig dat jullie er zo over schrijven!
BeantwoordenVerwijderen