woensdag 11 september 2013

U bent mijn schuilplaats, Heer'

Wat een geweldig jaar ligt er achter ons! Een jaar van leren, accepteren, veranderen, nog meer accepteren en groeien. Heel veel groeien.
Zowel man, Vera als ik zijn ontzettend gegroeid in de achter ons liggende tijd.
En eigenlijk is het schrijven daarmee klaar.
Ik weet niet zoveel meer over dit onderwerp te schrijven. Het lijkt af te zijn.
Verwerkt, voor een groot deel, al zal er altijd wel iets zijn.
Van die kleine dingetjes, die opeens pijn doen, door toedoen van mensen of eigen gedachten.
Van die kleine dingetjes, die opeens groot worden, omdat ze je blij maken en je een moment van geluk laten voelen.

Vera, die mij pas geleden vroeg hoe het voelde als je niet meer verliefd bent. En daarna opgelucht constateerde: mijn verliefdheid is over! Wat een mooi dankpunt, deze gebedsverhoring.
Of die dominee, die bad voor mensen die worstelen met hun homoseksuele gevoelens én voor de mensen die om hen heen staan. Tranen van dankbaarheid schoten in mijn ogen!
Er gebeurt hier elke dag wel wat, genoeg om te schrijven, maar het gaat dan niet over dit onderwerp.

Deze blog blijft nog even bestaan. Ik ga proberen iemand te vinden die dit wil uitgeven. Wie weet kunnen we er anderen mee helpen.
En ik ga jullie nog berichten wanneer we in 'Ze', het tijdschrift komen.
Maar op dit moment voelt het gewoon af.

Dank jullie allemaal voor de mooie en eerlijke reacties!
Dank jullie wel voor jullie meeleven door mee te lezen.
Dank jullie wel voor jullie gebed.
Het is heel bijzonder zomaar mensen op je blog tegen te komen die zeggen dat ze voor je bidden!

Ik dank Vera, voor haar vertrouwen in mij, voor haar vergeving, voor haar onvoorwaardelijke liefde.
Ik ben trots op je meid, je weet wanneer je sterk bent: Zijn genade is jou genoeg, want Zijn kracht wordt in zwakheid volbracht!
Dank aan mijn man, dat je Vera accepteert zoals ze is! Wat een geschenk!
Dank aan onze hemelse Vader. Hij is de Enige die kracht gaf in momenten van rouw en verwerking. Hij zorgde als wij het niet meer zagen zitten. Hij bewaarde je, Vera, voor een daad van zelfmoord.
Aan Hem alle dank en eer.
Voor wie Hem niet kent: ga Hem zoeken! Hij laat zich vinden!! Hij gaf Zijn Zoon tot redding en behoud. Ga naar Hem met al je moeiten en zorgen en geef Hem alle dank, lof en eer. Hij is het waard!!!

8 opmerkingen:

  1. May the Lord bless you and keep you and protect you in the palm of His hand. Thank you for sharing. The prayers will keep on coming.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je hebt samen met Vera een bijzonder verslag gemaakt. Ik respecteer het dat jullie je zo kwetsbaar op durfden te stellen. De wijze waarop jullie het proces hebben beschreven, was informatief en vooral aangrijpend. Voor jullie moed en openheid wil ik jullie bedanken! Het is waar wat je schrijft, het is nog niet af. Maar het zou mooi zijn om deze fase uit jullie leven vast te leggen in boekvorm, zodat anderen die er mee worstelen erdoor bemoedigd kunnen worden. Ik wil jullie de nabijheid van de Heere toewensen op jullie levensweg. Hoe diep soms de weg ook gaat, Zijn eeuwige armen reiken altijd dieper!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je kunt het ook zelf proberen uit te geven, via boekscout.nl.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. En jij bedankt! Bedankt voor de tijd die je hebt genomen om alles te noteren. Bedankt dat we een kijkje hebben mogen nemen in jullie leven en met jullie mee mochten leven. Bedankt voor de reacties op onze reacties en dat je open stond voor onze reacties. Bedankt dat je je kwetsbaar hebt durven opstellen. Je angsten, twijfels, verdriet, onzekerheden en zo nog meer heb je met ons gedeeld. Gelukkig hebben we ook overwinningen mogen lezen. Koester hetgeen je hebt, je hebt een mooi gezin! En maak je geen zorgen om morgen. Jij ook niet Vera! Ik hoop dat het in boekvorm uitkomt. Je schrijft prettig, het leest lekker weg. Er zit zelfs spanning in. Ik bid dat Gods hand nog meer zichtbaar mag zijn in jullie leven en dat jullie op Hem blijven bouwen en vertrouwen.

    Be blessed!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hey Ria,
    Via ze.nl ben ik vandaag terecht gekomen op je blog (link: http://www.ze.nl/p/147591/ria_ik_las_in_het_dagboek_van_mijn_christelijke_dochter_dat_zij_lesbisch_is) Ik heb al je artikelen gelezen en wilde graag even reageren.
    Wat schrijf je ontzettend mooi over je dochter, je gezin, je ervaringen, je gevoelens en gedachten! Ikzelf ben niet gelovig, maar ik vind het heel mooi dat jij vertrouwen en kracht uit je geloof haalt, voor jezelf en voor je dochter, in plaats van haat en veroordelingen. Wat helaas nog wel vaak voorkomt. We kunnen alleen maar hopen dat ooit iedereen zo zal denken over de mensen die tot de LGBTQ familie behoren.
    Ik hoop dat je je idee doorzet om je ervaringen te verwerken tot een boek! Ik zou het heel graag lezen.
    Verder hoop ik voor alle geluk voor jou, Vera en je gezin.
    En Vera, heel tof meis, dat je je gedachten hebt willen delen! Heel mooi dat je recht vanuit je hart hebt geschreven! Ik ben blij dat je op tijd hebt ingezien dat jouw leven zin heeft, want jouw leven heeft zin!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hier zit ik dan, in 3 dagen deze hele blog gelezen. wat een tranen en herkenning. herkenning over mijn eigen homoseksualiteit. Ik zelf zit nog steeds in mijn gevecht en ben wel wat jonger dan Vera maar oh wat voel en begrijp ik wat zij doormaakt. ik weet niet of jullie nog steeds reacties op deze blog lezen maar ik wil echt even kwijt dat deze blog heel veel met mij doet. dat ik nu ook begrijp dat mijn ouders het ook moeilijk vinden. dat het voor hun ook een gevecht is omdat zij van mij houden. wat mij opviel was de datum van Vera's coming out naar jou, 20-12-12, dezelfde datum als dat ik mijn 1e coming out( niet naar mijn ouders maar naar een vriendin). deze blog heeft mij laten zien dat ik niet de enige ben en echt het betekent meer voor mij dan dat je ooit kunt bedenken! bedankt Ria en Vera voor het publiceren van deze blog, het heeft mij echt geholpen!
    psalm 23;4
    Al gaat mijn weg
    door een donker dal,
    ik vrees geen gevaar,
    want u bent bij mij,
    uw stok en uw staf,
    zij geven mij moed.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve anoniem, bedankt voor je reactie! Het doet me goed te weten dat ik juist mensen als jou help met deze blog. Goed van je dat je er niet zelf mee blijft zitten, maar dat je je gevoelens gedeeld hebt met een vriendin. Het is te zwaar om alleen te dragen. Dus zoek een goed moment om het ook je ouders te vertellen! Ze hebben vast allang in de gaten dat je ergens mee zit. Vertel hen dat ze contact met me mogen opnemen als ze er over willen praten. De mail staat rechtsboven in de blog.
    En bid voor een zegen over het gesprek met je ouders. Vera ziet zoveel openingen, nu ze het 'gevecht' samen met God aangaat!!
    God maakte het hart van ons als ouders zacht voor Vera, zo kan Hij ook bij jouw ouders doen!

    Ik zal voor je bidden, laat nog eens horen hoe het met je gaat en heel veel sterkte in alles!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bijna in 1 adem het blog gelezen , nouja in een paar dagen. Bedankt voor je openheid ! Erg blij om te lezen hoe goed jullie band onderling is geworden/ gebleven, zo waardevol !
    Vera; je bent een super toffe, leuke en lieve meid ben trots op je !
    en ook op je ouders ! ;-)
    Bid voor jullie!
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen